Szkoła Podstawowa nr 1 im. ks. Stanisława Brzóski w Białej Podlaskiej

Małych, niewinnych istot, które nie rozumiały okrucieństwa dziejącego się wokół nich. Często ich podwórkowe zabawy przerywane były wybuchami bomb, czy salwą z karabinu. Wojna i próba przetrwania tego czasu pozbawiła je empatii i właściwego spojrzenia na drugiego człowieka. Niekiedy mówiono o nich „wilcze dzieci”.  Przestraszone, ogarnięte niemocą, niejednokrotnie skrajnie wyziębione i głodne. Wiele z nich zginęło. Także za naszą wolność.

Dlatego 10 września obchodzimy Narodowy Dzień Polskich Dzieci Wojny.

Został on ustanowiony przez Sejm w hołdzie Polskim Dzieciom Wojny, które mimo traumy, jakiej doświadczyły podczas  II wojny światowej, zbrodniczych działań okupantów niemieckich i sowieckich, potrafiły dźwigać  ze zgliszcz naszą wspólną Ojczyznę oraz w dowód respektu i wdzięczności za ich wysiłek.

Wrzesień to także czas pamięci o agresji wojsk sowieckich na Polskę.

17 września 1939 roku będąca w trakcie wojny obronnej Polska została zaatakowana przez Związek Radziecki. Armia Czerwona wczesnym ranem wkroczyła na tereny Polski. 

Działanie to nastąpiło w wyniku podpisania paktu o nieagresji miedzy ZSRR, a Niemcami w sierpniu 1939 roku (Pakt Ribbentrop-Mołotow). 

17 września – w rocznicę agresji sowieckiej na Polskę z 1939 r. – obchodzony jest Dzień Sybiraka, który upamiętnia wszystkich Polaków zesłanych na Syberię oraz inne tereny Związku Sowieckiego.