II Liceum Ogólnokształcące im. Emilii Plater

Strefa video

Cyprian Kamil Norwid (1821-1883) – Poeta nieodkryty

Dlaczego NORWID?

Rok 2021 to Rok Norwidowski: 24 września będziemy obchodzić dwusetną rocznicę urodzin tego wybitnego poety (a obecnie najczęściej cytowanego polskiego poety!), pisarza, dramaturga, eseisty, felietonisty, epistolografa, a także znakomitego grafika, rytownika, akwaforcisty, malarza i rzeźbiarza.

Cyprian Kamil Norwid urodził się 24 września 1821 roku w miejscowości Laskow-Głuchy, zmarł 23 maja 1883 roku w Paryżu. Młodość spędził w Warszawie, gdzie kształcił się najpierw w gimnazjum, potem w prywatnej szkole malarskiej. W 1842 roku opuścił Warszawę i przez Kraków udał się do Monachium, a potem do Włoch celem kontynuacji studiów artystycznych (malarstwo i rzeźba).We Włoszech zakochał się w Marii Kalergis - jednej z najpiękniejszych i najbardziej adorowanych kobiet ówczesnej Europy. Mimo braku środków, podróżował za obiektem swych westchnień po całej Europie. W 1846 roku został oskarżony przez władze pruskie o kontakty z emisariuszami polskiego ruchu niepodległościowego. Trafił wówczas w Berlinie na kilka tygodni do więzienia, tam właśnie zaczęły się jego problemy ze słuchem. Podczas kolejnej podróży do Włoch za piękną Marią poznał Adama Mickiewicza i Zygmunta Krasińskiego, w Paryżu - Juliusza Słowackiego i Fryderyka Chopina, obaj byli już bardzo chorzy. Opis ich ostatnich dni Norwid zamieścił w "Czarnych kwiatach". Podczas pobytu w Paryżu poeta publikował w "Gońcu polskim". Bezkompromisowy i konsekwentny w swoich poglądach szybko znalazł się na marginesie życia emigracji. Jego dzieła nie znalazły uznania współczesnych poecie. Zmęczony niepowodzeniami poeta postanowił wyemigrować do USA. W lutym 1853 dotarł do Nowego Jorku, wiosną znalazł dobrze płatną posadę w pracowni graficznej. Jesienią jednak wybuchła wojna krymska i poeta postanowił wrócić do Europy w czerwcu 1854 roku. Początkowo zamieszkał w Londynie, utrzymując się z dorywczych prac rzemieślniczych, potem powrócił do Paryża, w którym z niewielkimi przerwami przebywał do końca życia. Działalność artystyczna Norwida ożywiła się, udało mu się opublikować kilka utworów, w 1863 r. wybuchło powstanie styczniowe, które pochłonęło uwagę Norwida. Choć sam, ze względu na stan zdrowia, nie mógł wziąć w nim udziału, ale w dziesiątkach listów i memoriałów zgłaszał różne projekty polityczne, które nie znajdowały odzewu i aprobaty.W następnych latach Norwid cierpiał nędzę, chorował na gruźlicę. W 1877 roku przeżył tragedię z powodu nieudanego wyjazdu do Florencji. Bardzo liczył w związku z tym na poprawę stanu zdrowia, ale książę Władysław Czartoryski nie udzielił poecie obiecanej pożyczki. Kuzyn Norwida umieścił go w Domu św. Kazimierza, przeznaczonym dla weteranów i sierot polskich w Ivry na przedmieściach Paryża. Tam też zmarł. W swym ostatnim liście napisał: "Cyprian Norwid zasłużył na dwie rzeczy od Społeczeństwa Polskiego: to jest aby oneż społeczeństwo nie było dlań obce i nieprzyjazne". Zaraz po jego śmierci w czasie porządkowania pokoju spalone zostały papiery zgromadzone w kufrze pisarza. Pochowany na cmentarzu w Ivry, w 1888 został przeniesiony do polskiego grobu zbiorowego na cmentarzu w Montmorency; następnie - po wygaśnięciu piętnastoletniej koncesji - do zbiorowego grobu domowników Hotelu Lambert. Dopiero w 2001 roku odbył się symboliczny pochówek Norwida na Wawelu w Krypcie Wieszczów.

 

 

Twórczość Norwida

Norwid debiutował w 1840 roku w czasopismach warszawskich, zdobywając duże uznanie krytyki i czytelników. Większa i ważniejsza część jego dorobku powstała na emigracji, nie była jednak znana. Za życia poety oddzielnie ukazały się drukiem tylko dwa zbiory Poezji;poematy publicystyczno-dydaktyczne Promethidion, Rzecz o wolności słowa; dramat Zwolon; cykl prelekcji o Juliuszu Słowackim. W dodatku do miesięcznika „Czas” wyszły zbiory prozy Czarne kwiaty i Białe kwiaty. W rękopisach pozostały liczne wiersze, nowele i rozprawy.

Nieobecna dla większości mu współczesnych bogata twórczość Norwida odkryta została na pocz. XX wieku. Spuściznę rękopiśmienną ocalił Zenon Przesmycki - Miriam, publikując teksty poety w „Chimerze” w latach 1901-1907. Dzieło jego kontynuowali następnie Wacław Borowy, Stanisław Pigoń i Juliusz Gomulicki. Pełna edycja Pism wszystkich Norwida ukazała się jednak dopiero w latach 1971-1976.

Osobowość i wybitność pozycji Norwida w literaturze polskiej dziś zdaje się nie mieć wątpliwości. Ostatni z wielkich poetów polskich epoki romantyzmu, doceniający wielkość swoich poprzedników. Porywały go zagadnienia wkraczające w wiek XX: moralny wymiar historii, relacje między kulturą i cywilizacją.    Źródło: Słownik poetów polskich pod red. J. Stachelskiej,Białystok 1997

Biblioteka szkolna zaprasza społeczność szkoły do obejrzenia w czytelni wystawy poświęconej życiu i twórczości Cypriana Norwida, pt. „Cyprian Norwid –poeta nieodkryty”.

Poznaj Norwida:

Film https://www.youtube.com/watch?v=ItQPy9QJLlk

Poezja i dobroć – spektakl https://www.youtube.com/watch?v=iYvPx6JxFwA

Czasy skończone! Czytanie poezji -  https://www.youtube.com/watch?v=LU64rMzmUD4

 

platerka.pl/liceumart,254,cyprian-kamil-norwid-1821-1883-poeta-nieodkryty
platerka.pl/liceum